บทที่ 57 ไม่ต้องห่วงข้า

“ข้าปลาบปลื้มใจที่เจ้าปกป้องข้าเช่นนี้”  หานหงปิงคลี่ยิ้มอ่อนโยน  แต่แววตาคมวาวจ้องมองไปที่ฝ่ายตรงข้าม เป็นฝ่ายกระชับมือของเหมยซิงไว้ในอุ้งมือ “จำได้ว่าเจ้าเคยบอกว่าเจ้าเป็นนักแสดง เช่นนั้นช่วยเล่นละครสนุก ๆ กับข้าสักเรื่องเถิด

เหมยซิงจ้องมองชายหนุ่มด้วยความงุนงง  ยังไม่ทันเอ่ยถามอะไร ชายชุดดำที่เดิ...